Prolog || Still Standing
" Z moich wspomnień wychodzi wietrzyk, aby haftować. Szaleństwa, które chcesz mi podarować " Powrót, od dwóch lat niezmiennie o tym marzyłam. Pragnęłam usłyszeć to jedno słowo w ust ojca. Kiedy nadszedł odpowiedni czas, zostałam najszczęśliwszą osobą, która znałam. Lecz, minęło już sporo czasu i nie wiem, czy wszystkich których kochałam nadal na mnie zależy. Pod tym wszystkim odczuwam ogromny strach. Nie wiem, jak będzie po drugiej stronie oceanu.